16-18 Aralık 2016 tarihleri arasında hafta sonu için kısa bir Kars seyahati gerçekleştirdim. Ankara’dan Kars’a gidişi Doğu Ekspresi ile dönüşü ise uçakla yaptım. Doğu Ekspresi Ankara Kars arasında her gün karşılıklı birer sefer gerçekleştiriyor. Ankara’dan kalkış saati 18.00 fakat benim seyahat ettiğim dönemde Ankara’da tren hatlarında çalışma olduğu için tren Kırıkkale’nin Irmak durağından kalktı.
Ankara Irmak arasındaki ulaşım için Ankara Garı’ndan ücretsiz otobüs kaldırılıyor. Otobüsün kalkma saatinde Ankara Garı’nda yol arkadaşım Ahmet Turnalı ile buluştuk. Araçların gelmesini garın önünde beklerken yanımıza gelen bir adamla ayaküstü biraz sohbet ettik. Ahmet’in doktora yaptığını duyunca bilime meraklı olan ve kendisinin de özellikle enerji konusunda uğraştığını ifade eden bu adam ilginç çalışmalarından bahsetti. Bir arkadaşının doğalgazla aylık 500 TL’ye ısınan bir yeri elektrikli petekler ile 100 TL’ye ısıtan bir sistem geliştirdiğinden ve lazer kullanarak binaları ne işe yarayacağını tam anlayamadığım bir şekilde ışıklandırmaktan falan bahsetti. Otobüsün gelmesi ile bizi esir alan bu sohbetten kurtulma fırsatı yakaladık ve kendimizi araca attık. Yaklaşık bir saatlik yolculuk sonrasında Irmak Garı’na vardık. Trene binip yataklı vagondaki kompartımanımıza geçtik.
Yataklı bölüm şirin ve kullanışlı diyebileceğimiz bir tasarıma sahip. Mini buzdolabı, sıcak suyu bulunan küçük bir lavabo ve iki adet 220V elektrik prizi gibi ihtiyaç duyabileceğiniz şeyler mevcut. Aydınlatma ve iklimlendirme konularında da ihtiyacı karşılıyor. Sonuç olarak biz kompartımanda rahat ettik diyebilirim.
Tren hareket ettikten sonra hem biraz treni gezmek hem de yemekleri tatmak için yemekli vagona gittik. Yemeklerde beklentiniz yüksek olmasın ama açlığınızı gidermek için kötü bir seçenek değil. Fakat fiyat olarak bir parça yüksek geldi bana. Diğer eleştirilerim de demleme çay bulunmaması ve çay fiyatının 2 lira olması. Akşam yemeği sonrasında yemeğin ağırlığı ile trenin tatlı sallantısı birleşince insanın uykusu geliyor. Biz de uzun sürecek bu yolculukta kendimizi çok yormamak ve sabah erken kalkıp manzaranın keyfini çıkarmak için vakitlice yatalım dedik.
Sabah gün doğmadan kalktık ve yanımızda getirdiğimiz peynir, ekmek ve meyve suyuyla kahvaltımızı yaptık. Kahvaltının ardından çay, sohbet ve manzara için yemekli vagonun yolunu tuttuk. Hemen tüm günü bir şeyler yiyip içerek ve etrafı seyrederek burada geçirdik. Yol boyunca çok güzel kış manzaraları mevcut. Fakat günler kısa olduğu için Sarıkamış civarlarında güneş battı ve sonrasında dışarıyı görme imkânı yakalayamadık. Akşam saat yedi civarında Kars’a vardık. Soğuğu ile meşhur bir yere geldiğim için tedbirliydim, böylece soğuktan olumsuz etkilenmedim.
Geceyi polis evinde geçirmeyi planlıyorduk, önceki hafta arayıp rezervasyon yaptırmak istediğimde rezervasyon yapmadıklarını ve her zaman boş yerleri olduğunu söylediler. Fakat oraya vardığımızda oda kalmadığını pek de nazik ve yardımcı olmayan bir tavırla ifade ettiler. Bu arada 6-7 kişilik bir grup daha polis evinde bizimle aynı durumu yaşadı. Bunun üzerine şansımızı bir de öğretmenevinde deneyelim istedik. Öğretmenevinde yer bulduk ve çantalarımızı odaya attık. Artık sıra karnımızı doyurmaya gelmişti.
Kars’a gelip kaz yemeden olmaz diye düşündük. İnternetten yaptığımız araştırmada Hanımeli adında bir lokantanın popüler olduğunu görmüştük, bir de biz deneyelim dedik. Bence fiyatlar yediğimiz yemeğe göre biraz yüksek. Ankara’da dahi o fiyata hem daha doyurucu hem de daha lezzetli yerler bulmak çok kolay. Bizim yediğimiz yerden midir bilmem ama kaz eti de o kadar abartılacak müthiş bir lezzete sahip değil.
Yemek sonrasında biraz sokakları gezelim, eşsiz Baltık mimarisini görelim istedik. Geç saate ve soğuğa rağmen sokakta birçok kişi vardı. Meşhur defterdarlık binasını ve bir kaç eseri daha gördükten sonra Ahmet çok üşüdüğü için öğretmenevine döndük.
Sabah erkenden kalkıp kahvaltıyı öğretmenevinde yaptık. Sonrasında gitmeden önce Kars’ı bir de gündüz gözüyle görelim dedik. Saat 08.00 civarında hava sıcaklığı -28 derece dolaylarındaydı. Fotoğraf çekerken cep telefonum bu soğuğa daha fazla dayanamayarak ekran görüntüsünü kaybetti. Neyse ki daha sonra ısınınca normale döndü. Uçak saatinin yaklaşması ve havaalanına gidecek olan araçlarının yerini tam olarak bilmememiz sebebiyle kalkış noktasını aramaya başladık. En kolay yol olarak esnafa danışalım dedik ve cadde üzerinde gördüğümüz bir amcamıza sorduk. Araçları sorduğumuz Orhan Amca, oğluyla birlikte fotoğrafçı dükkânı işletiyormuş. Soğukta dolaşmamızı istemeyen Orhan Amca çay ikramı ile bizi dükkânına davet etti. Fotoğrafçıda hem çay içtik hem de uçak saatine kadar Orhan Amca ile sohbet etme fırsatı yakaladık. Bu arada da havaalanına ulaşımın bizim internetten okuduğumuz gibi minibüslerle değil, kişi başı 5 TL sabit fiyatla çalışan taksilerle sağlandığını öğrendik. Orhan Amca sağ olsun bir de taksici arkadaşını arayarak bizim kendi dükkânında olduğumuzu ve giderken bizi buradan almasını söyledi. Sohbetimiz sırasında Kars’ın soğuğundan, Sarıkamış’ın kayak pistinden ve akıllı telefonlar sebebiyle durgunlaşan ve hatta bitmeye yüz tutan fotoğrafçılık mesleğinden konuştuk. Havaalanına gidecek olan taksiye arkada 3 önde 2 kişi olacak şekilde bindik. Buz kaplı yollarda 8-10 dakikalık bir yolculuk sonrasında Harakani Havaalanı’na vardık. Uçağa bindikten sonra, taksi öncesi güvenlik hatırlatmaları yapılırken anons bir anda kesildi ve tekrar park pozisyonuna geçtik. Bir hafta öncesinde Çorlu Havaalanı’nda uçuşumun iptal olması sonrası Kars’ta da benzer bir durumla karşılaşmaktan çekiniyordum ve acaba uçuş iptal mi oldu diye düşünmeye başladım. Bu arada pilot durumu açıklayan bir anons yaptı, Türkiye genelinde radarlarda bir problem olduğunu ve bu sebeple hiçbir uçağın kalkışına izin verilmediğini söyledi. Yaklaşık 15 dakikalık beklemenin ardından uçak havalandı ve Ankara’ya döndük.
